نظریه مبتنی بر قرار داشتن جهان در یک حباب و اینکه جهان‌های چندگانه جایگزین در حبابهای خود وجود داشته و چندجهانی را ایجاد می‌کنند، برای اولین بار توسط فیزیکدانان مورد آزمایش قرار گرفته است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دو پژوهش که در مجلات «Physical Review Letters» و «Physical Review D» منتشر شده‌اند، برای اولین بار به شرح چگونگی بررسی نشانه‌های سایر جهان‌ها پرداخته‌اند.

فیزیکدانان اکنون در حال مطالعه بر روی الگوهای دیسک مانند در تابش زمینه کیهانی هستند که محققان آن را یادگاری از انفجار بزرگ می‌دانند و می‌تواند شاهدی بر برخوردهای بین سایر جهان‌ها با جهان ما باشد.

بسیاری از نظریه‌های مدرن فیزیک پایه بر این فرض استوارند که جهان ما در یک حباب قرار دارد. علاوه بر حباب ما، این چندجهانی در سایر حباب‌ها قرار داشته که هر کدام ممکن است در خود یک جهان دیگر داشته باشند. در دیگر دنیاهای چندگانه، ثابت‌های بنیادین و حتی قوانین اولیه طبیعت نیز ممکن است متفاوت باشد.

تا کنون کسی قادر به شناسایی راهی برای جست‌وجوی کارآمد از نشانه‌های برخوردهای حباب جهان و همچنین اثبات چندجهانی در تابش زمینه کیهانی نبوده چرا که الگوهای دیسک مانند در تابش ممکن است در بخشی از آسمان وجود داشته باشند.

علاوه بر آن، فیزیکدانان نیازمند آزمایش الگوهای شناسایی شده برای درک این مطلب بودند که آیا آنها در نتیجه برخورد به وجود آمده یا تنها چند الگوی اتفاقی در دادهای شلوغ بوده‌اند.

تیمی از کیهان‌شناسان دانشگاه کالج لندن، امپریال کالج لندن و موسه فیزیک نظری پریمیتر اکنون بر این مشکل فائق آمده‌اند.

این تیم به شبیه‌سازی‌هایی از فضا با یا بدون برخوردهای کیهانی پرداخته و یک الگوریتم جالب برای تعیین تناسب بهتر هرکدام با داد‌ه‌های تابش زمینه کیهانی کاوشگر ناهمسان‌گرد ریزموج ویلکینسون ناسا(WMAP) ایجاد کردند. آنها اولین حد فوقانی رصد شده را بر تعداد نشانه‌های برخوردهای حبابی در آسمان تابش زمینه کیهانی قرار دادند.

دانشمندان تاکید کرده‌اند که این نتایج برای تایید فرضیه چندجهانی یا شناسایی کامل نشانه برخورد حبابی به اندازه کافی قطعی نیست، با این حال داده‌های WMAP تنها مرجع این ستاره‌شناسان نبوده و داده‌های جدید به دست آمده از ماهواره پلانک سازمان فضایی اروپا به حل این معما کمک خواهد کرد.

منبع: ایسنا